Desenvolvemento cognitivo

...

Egocentrismo:

Hai confusión entre o “propio" e o “externo". O neno toma a súa perspectiva inmediata como absoluta e non se adapta o punto de vista dos demais . (Exemplo "A proba das montañas de Piaget"). Tamén emprega unha linguaxe egocéntrica.

Centraxe:

Atende só a un aspecto da realidade deixando moitos outros de lado, relevando a incapacidade para coordinar diferentes aspectos dunha situación ao mesmo tempo. (Por ex: se un animal ten grandes orellas sería un burro). (Tamén ex: o exemplo do experimento do vaso, xa que só se centra na altura do vaso, e nunca ten en conta o ancho).

Irreversibilidade:

Incapacidade de executar unha misma acción nos dous sentidos do recorrido. (Vése moi ben no exemplo do vaso tamén, ou no das bolas de plastilina).

Yuxtaposición:

Fenómeno polo cal o neno é incapaz de facer dun relato ou dunha explicación un todo coherente e ten, polo contrario, a tendencia a diversificar o todo nunha serie de afirmación fragmentarias e incoherentes, nas que non existen conexions causales nin relacións lóxicas.

Sincretismo:

É a tendencia espontánea dos nenos de percibir visións globais e por esquemas subxetivos, de atopar analoxías entre obxetos e sucesos sen que houbera unha análise previa

Procesos de equilibración

Asimilación e acomodación: consiste en incorporar un acontecemento do ambiente dentro da nosa comprensión do mundo; polo tanto a acomodación supón pola súa parte modificar a nosa comprensión co fin de abarcar aspectos novedosos dun acontecemento externo.

O desenvolvemento, entendido como adaptacións sucesivas cada vez máis complexas, require de estes dous procesos, e supoñerá sempre novas asimilacións e acomodacións que irán creando novas estruturas cognitivas.

Estes xogo de asimilacións e acomodacións sucesivas vai xerando prequenos cambios na nosa maneira de comprender e actuar sobre a realidade.

A escolarización no desenvolvemento intelectual

- É a causa das construccións sociais do intelecto.

- Orixina os cambeos nos instrumentos intelectuais da nosa cultura.

- Está mediado pola cultura (Funcionalidade).

- Ten como obxectivo facela mais autónoma (necesidade)

- É continuadora do proceso educativo familiar.

A modificabilidade cognitiva a plasticidade cerebral

A capacidade que ten o ser humano de cambeo e desenvolvemento continuado, dinámico e diverso. Para elo necesita de estimulación e interacción tanto física como social e acceder ao coñecemento dada a plasticidade do noso cerebro ao longo da nosa vida no que se crean neuronas e interconexión continuadamente: só se necesita que se estimulen adecuadamente

Principios da modificabilidade cognitiva

1. Intencionalidade y reciprocidade

A mediación debe ter un claro obxectivo sobre o que mediar, pensar e actuar. Para elo tense que buscar a reciprocidade das persoas a cambear e enriquecer intelectualmente.

2. Trascendencia

A persoa debe estar disposta para a actividade comprendendo como pode ser aplicable a outras situaciones ou contextos da sua vida.

3. Significado

As situación de aprendizaxe deben ser motivantes e relevantes para o aprendiz, establecendo relación cos seus significados e posibilitando relaciones coas aprendizaxes previas. Trátase de que a aprendiz desenvolva o "ser capaz de".

UNHA Educación PARA O CAMBEO COGNITIVO

- Entrenar a pensar e as función intelectivas.

- Empatizar cos alumnos e alumnas.

- Xenerar confianza nas propias capacidades e aceptar as dificultades como un reto.

- Organizar a aprendizaxe de forma que respete ao alumnado, o faga partícipe e forme parte del aprendendo co profesorado e co demais alumado e entre sí.

Xerar un contexto dinámico de aprendizaxe e intercambeo da información para o novo coñecemento.